Gjaldþrota fólk elt í áraraðir, hvað með útrásarþotustjóranna sem hafa sett heila þjóð í galdþrot?

Það verður fróðlegt að fylgjast með útrásarfurstunum sem sett hafa þjóðina í þrot og  halda  síðan áfram í viðskiptum eins og ekkert hafi í skorist.  Búnir að koma heilli þjóð í gjaldþrot sem gæti verið einsdæmi í heiminum.  Þessir aðilar munu halda áfram með vísa og debitkortin sín og allt í fínu lagi.  Þeir hafa komið sér upp digrum sjóðum víða um heim og því mun þá aldrei skorta neitt.  Ekki verða þeir hundeltir af innheimtumönnum ríkisins.

Nú veit ég um nokkur dæmi þar sem fólk varð gjaldþrota og skuldaði eftir það m.a. í Landsbanka Íslands.  Talið var líklegt að þeir sem eignuðust Landsbanka Íslands fyrir nokkrum árum en eru búnir að tapa honum í dag hafi fengið auka afslátt vegna hugsanlegra útlánatapa á þeim tíma.  En hvað gerðu Landsbankamenn.  Þeir afskrifuðu gjaldþrotakröfur í bókum sínum en héldu samt áfram að elta fólk í gegnum Intrum sem er í eigu sömu aðila.  En þann dag í dag er þetta fólk hundelt af Intrum þótt mörg ár séu liðin frá gjaldþrotinu.

Mun ríkisvaldið hundelta þessa menn næsta áratuginn?

Ein saga:

Ung stúlka stofnaði fyrirtæki árið 1974 þá aðeins 19 ára gömul og var í raun frumkvöðull þess tíma.  Þessi stúlka var ætíð með rekstur sinn á eigin kennitölu og síðar einnig á kennitölu eiginmannsins.  Stúlkunni gekk vel í viðskiptum næstu 26 árin og hafði átt góð samskipti við sinn viðskiptabanka öll árin.  Á tímabili var stúlkan sem nú er orðin kona verið þegar mest var með 60 manns í vinnu.  Árið 1999 gerði hún stór mistök sem olli því að hún og eiginmaður hennar urðu gjaldþrota árið 2000.  Reksturinn var alla tíð á þeirra kennitölum og því voru þau með allt undir sem ekki átti að koma að sök þar sem allt hafði gengið svo vel.

En slysin verða og nú stóðu hjónin uppi gjaldþrota en sem betur fer heil heilsu.  Í dag eru átta ár síðan og enn eru þau hundelt og mega ekkert eiga.  Það er ótrúlegt hversu lengi má halda fólki í snörunni og því er það líka óskiljanlegt að lög hafi ekki verið sett í landinu þar sem kveðið er á um að fimm árum eftir gjaldþrot get fólk um frjálst höfuð strokið, byrjað á núlli og tekið á fullu þátt í þjóðfélaginu. 

Staða fólks er mismunandi eftir gjaldþrot, en allir upplifa þvílíkar sorgir. martraðir, niðurlægjingu og skömm í áraraðir svo fátt eitt sé nefnt.  Sumir eiga góða að sem hjálpa viðkomandi að komast á ról aftur.  Slík hjálp er góðra gjalda verð, en það að geta ekki látið ljós sitt skína í sínum viðskiptum sökum gjaldþrots  fyrir mörgum árum tekur verulega á.  Í hópi gjaldþrota fólks er um mikinn mannauð að ræða sem hvert þjóðfélag þarf á að halda.

Fjöldi fjölskyldna býr við sára fátækt hér á Íslandi sökum gjaldþrota.  Þetta fólk býr við einangrun, fælni við annað fólk og mikið þunglyndi.  Börnin í þessum fjölskyldum þjást gífurlega.  Margir hafa tekið eigið líf og skilið ástvini sína eftir í  enn verra ástandi og enn meiri sorg.

Ég hvet alþingismenn þjóðarinnar til að taka á þessu máli og losa fólk úr snúrunni, því þessir einstaklingar hafa svo sannarlega tekið út sína refsingu.

 

 

 

Athugasemdir

[Guðrún María Óskarsdóttir., 7.10.2008 kl. 23:15]

Góður pistill Ásgerður.

Sannarlega þarft mál að ræða um, ekki hvað síst um þessar mundir.

kv.gmaria.