Má ekki verða veruleikinn hér á landi

Stefnir Ísland í sama far og Zimbabwe?  Maður fær sting í hjartað við að lesa frétt sem þessa. 

Stúlkur í Zimbabwe selja sig fyrir mat

Athugasemdir

[corvus corax, 12.6.2009 kl. 12:21]

Efni greinarinnar er hreinn óhugnaður og skelfilegt að slíkt ástand geti skapast vegna neyðar fólks, í þessu tilfelli ungra stúlkna.
Annað mál er svo nauðgun íslensks máls í greininni atarna. Stúlkur selja ekki aðgang að líkömum sínum, þær selja aðgang að líkama sínum þar sem hver þeirra hefur aðeins einn líkama ...eða hvað?  Ótrúlegt hvað fólk er farið að nota oft fleirtölu þegar það á ekki við sbr. drengirnir hristu höfuðin...

[Rúnar Þór Þórarinsson, 12.6.2009 kl. 12:42]

Þá verða Bónusfeðgarnir aldeilis í góðum málum!

[Margrét Sigurðardóttir, 12.6.2009 kl. 16:59]

Má hvergi vera veruleiki.

[Ásgerður Jóna Flosadóttir, 12.6.2009 kl. 17:33]

Corvus corax,  sammála þér.

Rúnar þór, hvað áttu við?

Margrét, átta mig ekki  á því hvert þú ert að fara með athugasemd þinni.  Ég finn mjög til með fólkinu í Zimbabwe og vona innilega að slíkt ástand skapist ekki hér á landi.

[Rúnar Þór Þórarinsson, 12.6.2009 kl. 19:18]

Ack, að útskýra kaldhæðnisbrandara er alltaf alveg afleitt. Wtf...

Bónusfeðgar versla með mat. Kaldhæðnin er að Jón Ásgeir kom ástandinu á ásamt nokkrum tugum líkt þenkjandi glæpamanna. Jafnvel mætti hugsa sér þetta setup sem vandlega útspekúlerað plan.

Hélt þetta væri ekki svona langsótt.